De kamer van Dawn

Dawn liep haar kamer in en ging op de bank zitten. Ze zuchtte even diep en keek voor de zoveelste keer rond. Ze kende nog niemand hier. Zouden ze haar wel aardig vinden? Ze trok haar benen op en sloeg haar armen er omheen. Ze streek een pluk uit haar gezicht en staarde naar de deur.

Zach liep een beetje door de gangen en had zojuist een blond meisje haar kamer zien binnen lopen. Zach hield van actie onder nemen en liep op haar kamer af en klopte aan. Hij wachtte af en zette een brede grijns op.

Dawn schrok van het geklop.Ze liep naar de deur en deed hem open. Ze bekeek hem even.'Eh wat is er?' Zei ze met een korte glimlach. Wat was hij knap. Ze bekeek hem nogmaals. Hij zag er uit als een typische playerige jongen die vast wel bekend was in dit weeshuis. Maar dat zal ze vast wel mis hebben zoals gewoonlijk. Ze beet op haar lip en keek hem aan wachtend op antwoord.

Zach grinnikte. 'Zag toevallig een mooi blondje haar kamer binnen gaan en ik dacht laat ik haar eens vergezellen', zei hij met een brede grijns.

Dawn beet op haar lip.Vond hij me mooi?'Oh eh, je heb het vast mis ehm.' Ze keek even naar beneden toen ze voelde dat ze wat rooder werd.

'Ik heb het nooit mis, pretty lady', zei hij grinnikend. Hij keek langs haar heen de kamer in. 'Zeg, we kunnen ook even binnen verder praten. Elkaar beetje leren kennen', zei hij grijnzend. Ze zag er toch niet verkeerd verkeerd uit, dus wat zou het.

Dawn trok automatisch even een wenkbrauw op.'Eh ja sorry.' Ze stapte aan de kant zodat hij erdoor kan. Zo hij durft, dat zou zij nooit van haar leven doen.

Zach liep naar binnen en bekeek haar kamer. Zoveel verschilde hij niet van die van hem. Hij liet zich vallen op de bank. en keek haar aan. 'So.. wat is je naam eigenlijk?', vroeg hij uiteindelijk.

Dawn sloot de deur en liep wat verder de kamer in.'Euh, Dawn en jij?' Ze glimlachte kort en bekeek hem nogmaals.Hij had geen moeite met kennis maken.

'Dawn, wat een mooie naam voor een mooi meisje', zei hij grinnikend. 'Zachary, zeg maar Zach', zei hij met een knipoog. Hij pakte zijn pakje sigaretten en wilde er een op steken. 'You mind?'.

Dawn glimlachte naar hem.'Leuke naam.' Ze keek naar zijn siggaret.'Oh, is niet erg.' Zelf rookte ze niet. Maar haar vrienden wel, ze ging altijd met de verkeerde mensen om.

Het interesseerde hem eigenlijk ook niet zoveel of ze wel of niet mochten roken. Ze zaten nu toch in een kamer. Of zouden er camera's hangen?
Zach stak zijn sigaret op en nam een hijs.

Dawn keek naar hem en ging op haar bed zitten.Ze hield haar buik in zodat er geen vet uitpuilde. Ze keek naar zijn siggaret.

Zach blies het rook uit in een wolkje en grijnsde. 'Dus, waarom zit jij hier eigenlijk?', vroeg hij met oprechte interesse.

Dawn voelde zich gelijk niet goed bij die vraag.'Euh, die zijn dood gegaan bij een auto ongeluk maar ze hebben geen contact met onze familie dus toen zat ik hier, en jij?' Ze glimlachte erbij zodat hij geen medelijde ging krijgen

Zach knikte begrijpend en vroeg voor de zekerheid maar niet door. 'Tja, ze konden me niet aan. You know', zei hij stoer alsof het hem niets deed. Het was niet eens de echte waarheid. Maar ja who cares? Hij zou echt niet op een softie gaan lijken door zijn zielige leven verhaal te gaan vertellen. No way.

Dawn glimlachte kort.'Dat verbaasd me niks.' Zei ze iets te snel.'Eh sorry.' Ze beet op haar lip en keek even omhoog.'Zit je hier lang?'

Zach grinnikte. 'Never mind', zei hij met een knip oog. Hij nam nog wat hijsjes van zijn sigaret en blies het rook in rondjes uit. 'Lang? Neu, pas sinds vandaag', zei hij grinnikend. 'Jij ook toch?'.

Dawn beet op haar lip.'Ja, nou jij voelt je wel thuis hier. Dat zou ik nooit doen.' Ze probeerde haar haar goed te doen.

'Ik, me thuis voelen?', vroeg hij spottend. Hij vond het hier vreselijk. Het was gewoon het blondje dat hem zo liet gedragen.

Dawn beet op haar lip, waarom had ze altijd alles mis?'Oh sorry, dat dacht ik.' Ze glimlachte kort en schoof naar de rand. Ze bekeek hem, hij was echt knap.

Zach stond op en liep naar het raam toe waar hij zijn peuk uit gooide. Hij leunde tegen de muur naast het raam en bekeek haar. Zijn ogen gleden over haar gehele lichaam. Damn, not bad, dacht hij grinnikend.

Dawn zuchtte en stond op.'Ben je hier alleen of heb je een broer of zus?' Ze ging naast hem staan en keek naar hem.

'All alone', zei hij grinnikend. Hij was enigskind dus hij had verder geen broers of zitten. 'En jij? Heb je hier nog een lekkere zus zitten?', vroeg hij plagerig.